شاپور اول ساسانی

شاپور یکم ساسانی

دومین فرمانروای مقتدر ساسانی فرزند اردشیربابکان است کسی که در طول دوره ی حکومت خود با داستان های زیادی مواجه شد و اکنون یکی از نقوش برجسته در آرکیوفشن به شمار می رود. سه دوره نبرد با رومیان و به اسارت درآوردن والریانوس حاکم ستمکار رومی تنها بخشی از داستان اوست، شاپور به فرهنگ ها و ادیان مختلف احترام زیادی می گذاشت و از این بابت بعنوان پادشاهی دادگر شناخته می شد. کتیبه هایی از پیروزی او بر رومیان در سراسر ایران وجود دارد که طرح حاضر برگرفته از نقش برجسته ای در نقش رستم شیراز است. وضعیت فتوحات ساسانیان چنان رومیان را خشمگین کرده بود که در سال 254 میلادی والریانوس به همراه سپاهیان خود به شرق لشکرکشی نمود و توانست انطاکیه را باردیگر از آن خود کند.سال 260 شاپور به همراه سپاهیان خود شهرهای کاره و ادسا را تصرف نمود و هنگامی والرین به‌همراه نیروهای خود به ادسا رسید، جنگ بزرگی میان دو سپاه درگرفت شروع شد. براساس کارنامه اردشیر بابکان و تاریخ طبری، شاپور در منابع به عنوان شاهی بسیار زورمند و توانگر شناخته شده‌است و اکثر ایرانیان به خاطر جنگاوری‌اش لقب شاپور سپاهی را به او داده‌اند. در خصوص چهره او طبق گفتهٔ تاریخ طبری، زیبایی وی چنان بود که افسانه‌ای می‌گوید، نضیره، دختر ضیزن، چون از بالای دیوار دژ پدرش، شاپور را دیده بود، چنان شفتهٔ تنومندی و زیبایی او شده که خود به شاپور پیغام داد که اگر وی را به همسری گیرد، راه گشودن دژ را به ایرانیان نشان خواهد داد. همچنین وی در یکی از سنگ‌نوشته‌های خود در حاجی‌آباد، در نزدیکی نقش رستم، به خود می‌بالد که چگونه پیش چشم شهرداران، ویسپوهران، بزرگان و آزادان، نیرومندی خود را در تیراندازی به رخ همگان کشیده‌است